Ecologisch onderzoek
Ook dit jaar monitoren Altenburg & Wymenga, Ecosensys en ik in opdracht van de provincie Friesland het effect van marterbeheer op nestsucces van weidevogels in Fryslan. Dat kan alleen dankzij de inzet van vrijwilligers van de collectieven. En zij hebben de eerste nesten zijn alweer gevonden.
Vanwege een achteruitgang in aantallen sinds midden vorige eeuw, staat de haas staat op de nieuwe Rode Lijst . Dat gebeurde niet alleen in Nederland overigens, ook in een aantal ons omringende landen zijn er zorgen, en staat de haas op de Rode Lijst. In dit rapport zetten de Zoogdiervereniging en ik zetten de cijfers op een rij. Maar vaststellen is een, er iets aan doen is twee. Daarom formuleerden we, op basis van onderzoek uit Nederland en buitenland mogelijke maatregelen om iets voor de haas te doen.
Afgelopen maanden werkte ik voor de Zoogdiervereniging aan de Rode Lijst. De Rode Lijst is een publicatie van de rijksoverheid waarin gesignaleerd wordt hoe het gaat met planten en dieren: welke soorten zijn bedreigd (of zelfs verdwenen) en welke niet. De Zoogdiervereniging heeft het basisrapport voor de Rode Lijst Zoogdieren gemaakt. Rode Lijsten worden elke tien jaar door het Rijk geactualiseerd en vastgesteld. Voor het maken van de Rode Lijst wordt zowel gekeken naar de zeldzaamheid nu, als naar de trend in aantal en verspreiding sinds 1950.
Mijn rol was, naast het inbrengen van kennis van (historische) verspreiding van soorten, vooral de gegevens via statistiekprogramma R te stroomlijnen, samenvatten, en zorgen dat de beoordeling op basis van deze gegeven geautomatiseerd verliep. Tot slot zorgde ik ervoor dat de kern van het basisrapport via Rmarkdown automatisch werd gegenereerd, met de cijfers over trends, verspreiding, en beoordeling op de juiste plekken. Dat verkleind sterk de kans op zetfoutjes. Dezelfde aanpak volg ik overigens ook voor het opstellen van de rapporten over nestsucces voor de weidevogelcollectieven in Fryslân.
Gelukkig kun je tegenwoordig een hoop ecologie vanuit huis doen. Dit jaar ben ik betrokken bij veel projecten met radiotracking, het volgen van dieren met behulp van radiozendertjes. Steenmarters en vossen moeten we nog op afstand uitlezen, maar de zeearenden die de Werkgroep Zeearend Nederland van een GPS-logger heeft voorzien kunnen we van achter het bureau volgen.
Een statische kaart met locaties vertelt maar een deel van het verhaal, daarom heb ik mezelf aangeleerd om de bewegingen die worden vastgelegd te animeren. Een voorbeeldje is de rondvlucht van arend ‘Dordtse Biesbosch 2019’ van maart dit jaar:
Dit jaar hebben Ecosensys, Altenburg & Wymenga en ik, samen met weidevogelbeschermers, een flinke hoeveelheid nesten van weidevogels gevolgd. We hebben alle beelden bekeken en zetten die nu om in interessante tabellen, grafieken en statistieken. Zo krijgen we een goed beeld van de knelpunten in de nestfase. Maar het levert ook mooie plaatjes op.
Ik werk komende maanden voor de Zoogdiervereniging aan het voorstel van de nieuwe de Rode Lijst Zoogdieren. We doen dit in opdracht van het ministerie van LNV. Ik zal me binnen het teambezighouden met analyse, en via een script opstellen van de Rode Lijst. De nieuwe lijst wordt nog meer data driven, wat me natuurlijk helemaal aanspreekt. Het is een uitdagende klus, mede omdat er moet vergeleken met referentiejaar 1950. We gaan dus ook flink graven in de archieven.
Lees meer over de rode lijst in dit natuurbericht of in de Zoogdier van herfst 2019.
Ik ga het vijfde en laatste jaar vleermuismonitoring van Windpark Westermeerwind / Nop Agrowind in. Met automatische detectors monitor ik voor Altenburg & Wymenga vleermuisactiviteit aan de voet en rond de gondel van turbines in dit windpark. Zowel op land als op het IJsselmeer.
Dit voorjaar en zomer volgen Ecosensys en ik weer in opdracht van de provincie Friesland samen met weidevogel-nazorgers, het lot van weidevogelnesten. Vorig jaar leverde dat mooie beelden op, benieuwd hoe dit seizoen zal verlopen.
In opdracht van de Provincie Noord-Holland en Rijkswaterstaat doe ik onderzoek naar het verminderen van verkeerslachtoffers onder kerkuilen met rollers op hectometerpalen in combinatie met zitstokken in de wegberm.
Na 1 winter kunnen we nog geen conclusies trekken over de effectiviteit van rollers en zitpalen voor kerkuilen in de Wieringermeer, maar met cameravallen werd al wel vastgesteld dat de palen door kerkuilen gebruikt worden. Zie foto!
Deze maand startte een mooi project. Wegbeheerders Rijkswaterstaat en Provincie Noord-Holland willen het aantal aanrijdingen met de kerkuilen omlaag brengen en plaatsen als proef speciale zitpalen langs de provinciale weg N242 en snelweg A7 in de kop van in Noord-Holland. Dit na een eerste pilotproef in Fryslân. Ik monitor komende twee jaar samen met de wegbeheerder of het werkt.
